پژوهشی جدید اظهار داشت که برقرار کردن تماس با افراد در خواب به نحوی که آنان سوالات را متوجه شوند و پاسخ‌هایی منطقی ارائه دهند، ممکن است. 

کن پالر، نویسنده ارشد تحقیق از دانشگاه نورث‌وسترن در بیانیه‌ای اظهار داشت: «ما دریافتیم افرادی که در خواب عمیق قرار دارند، می‌توانند با فرد آزمایشگر در زمان جاری ارتباط برقرار کنند. ما همچنین نشان دادیم که افرادی که در حال خواب دیدن هستند، می‌توانند سوالات را متوجه شوند، در حافظه خود به دنبال پاسخ بگردند و جواب‌هایی منطقی ارائه دهند.»

او افزود: «اکثر مردم ممکن است فکر کنند که این امر ممکن نیست و وقتی از افراد هنگام خواب سوالی پرسیده شود، آنها یا بیدار می‌شوند یا به آن پاسخ نخواهند داد، و قطعا نمی‌توانند بدون درک درست سوال، پاسخی منطقی به آن بدهند.»

محققان کوشیدند با ۳۶ نفر که در حال خواب‌دیدن و رویابافی (lucid dreaming) بودند ارتباط برقرار کنند؛ یعنی وضعیتی که انسان در آن آگاه است که خواب و رویا می‌بیند. این افراد در کشورهای ایالات متحده، فرانسه، آلمان و هلند بودند و برخی از آنان رویابافان قهار بودند، در حالی که دیگران هرگز قبلا رویابافی در خواب را تجربه نکرده بودند.

آنها نتیجه گرفتند که افرادی که در حال رویابافی هستند، می‌توانند از دستورات پیروی کنند، محاسبات ریاضیاتی اولیه را انجام دهند، به سوالات بلی یا خیر پاسخ دهند، و بین حواس پنج‌گانه خود تمیز قایل شوند.

به جای پاسخ لفظی به سوالات، جواب آنها را می‌توان از حرکت چشم یا ماهیچه‌های صورت آنان تشخیص داد. به گزارش نشریه «کورنت بیولوژی»، از ۱۵۸ سوال، رویابافان به ۱۸.۶ درصد از آنها به درستی پاسخ دادند. نحوه پرسیدن سوالات از فردی به فرد دیگر متفاوت بود.

به گزارش نشریه «ساینس»، برخی از رویابافان سوالات پرسیده شده را به عنوان بخشی از رویای خود به یاد آوردند. از برخی دیگر سوالات ریاضی از طریق رادیوی ماشین پرسیده شد، و شخصی دیگر به یاد می‌آورد که فرد محقق خواب دیدن او را مختل کرده که بپرسد او می‌تواند اسپانیایی صحبت ‌کند یا نه.

کارن کنکولی، دانشجوی دکترا در دانشگاه نورث‌وسترن و اولین نویسنده این تحقیق، گفت: «ما نتایج تمام تحقیقات را کنار هم قرار دادیم، چون احساس می‌کردیم ترکیب نتایج آزمایشگاه‌های مختلف که از رویکردهای متفاوتی بهره جستند، به گونه‌ای اقناع کننده حاکی از پدیده امکان ارتباطی دوطرفه هنگام خواب است.»

او افزود که در آینده می‌توان با استفاده از این روش‌ها مطالعات دیگری روی فعالیت‌های مغز فرد هنگام خواب در مقایسه با حالت بیداری انجام داد. این امر به تایید گزارش‌های پسارویابافی کمک می‌کند که شامل دستگاه‌هایی می‌شود که می‌تواند رویاهایی مشخص را برای افراد خواب‌رفته شبیه‌سازی کند.

برای افراد عادی هم این روش‌ها می‌تواند برای کمک به کسانی که برای خوابیدن مشکل دارند یا در خواب دچار کابوس می‌شوند، به کار بسته شود.

بنیامین بیرد، متخصص مغز و اعصاب از دانشگاه ویسکانسین، به نشریه ساینس گفت: «این تحقیق تعریف بنیادین خواب را به چالش می‌کشد. اثبات مفهومی جدید است، و این واقعیت نیز که آزمایشگاه‌های مختلف با بهره‌گیری از روش‌های متعددی، توانستند این ارتباط دوطرفه را به نوعی برقرار سازند، آن را قوت می‌بخشد.»